-
1 odst|ąpić
pf — odst|ępować impf Ⅰ vt 1. (zrzec się) to give (coś komuś sth to sb a. sb sth)- odstąpić komuś mieszkanie (użyczyć) to let sb have the use of one’s flat; (odsprzedać) to sell sb one’s flat, to sell one’s flat to sb- odstąpić prawo do czegoś to give up a. waive the right to sth- odstąpić komuś swoje miejsce to give up one’s seat to a. for sb, to let sb have one’s seat2. przest. (zostawić) to abandon, to desert- odstąpili go wszyscy przyjaciele he was deserted by all his friendsⅡ vi 1. (odejść na bok) to move a. step aside; (cofnąć się) to move a. stand back- odstąpić o krok/na krok (odejść na bok) to step aside; (cofnąć się) to step back, to take a step back(wards)- wojsko/armia odstępuje the army is pulling back a. retreating2. (zrezygnować) to withdraw (od czegoś from sth)- odstąpić od umowy to withdraw from an agreement, to go back on an agreement- odstąpić od zamiaru to abandon one’s intentions- sąd może odstąpić od wymierzenia kary the court may refrain from imposing punishment■ odstąpić od wiary to apostatize, to renounce the faith- nie odstępować (od) kogoś/czegoś ani na chwilę to not leave sb/sth alone for a minute, to stick to sb like glue- nie odstępować kogoś (ani) na krok to dog sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odst|ąpić
-
2 zamia|r
m (G zamiaru) intention- z zamiarem popełnienia przestępstwa with criminal intent- nie mając najmniejszego zamiaru without the least a. slightest intention- mieć zamiar coś zrobić to intend to do sth, to be going to do sth- odstąpić od zamiaru zrobienia czegoś to change one’s mind about doing sth- mieć złe zamiary wobec kogoś to have (evil) designs against a. on sb- mam względem ciebie życzliwe zamiary, chcę dla ciebie jak najlepiej I mean well, I just want the best for you- mamy zamiar zbudować przedszkole it’s our intention to build a kindergarten, our intention is to build a kindergarten- przyjechał tu z zamiarem odwiedzenia rodziny he came here with the purpose of visiting his family- właśnie miał zamiar zadzwonić do niej he was about to give her a ring- przepraszam, nie miałem zamiaru pana obrazić I’m sorry, I didn’t intend a. mean to offend you■ nie leżało w moim/jej zamiarze nikogo obrażać I/she had no intention of offending anyone- mieć poważne zamiary przest. to have serious intentions- mierzyć siły na zamiary ≈ to bite off more than one can chew- nosić się z zamiarem zrobienia czegoś to intend to do sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamia|r
-
3 odstępować
impf ⇒ odstąpić* * *1. (-uję, -ujesz); odstąpić; vt odstępować coś komuś — ( udostępniać) to give sb sth lub sth to sb; ( odsprzedawać) to sell sb sth lub sth to sb2. viodstępować (od) (+gen) — ( o osobie) to withdraw (from)
odstępować od czegoś — ( umowy) to withdraw lub retract from sth; ( zamiaru) to abandon sth; ( żądań) to waive sth; ( zasad) to depart from sth
* * *ipf.1. (= odsuwać się) move away; nie odstępować kogoś ani na krok/ani na chwilę dog sb's footsteps.2. ( od zamiaru) (= zrezygnować) abandon, give up; ( od umowy) withdraw, retract ( od czegoś from sth).3. (= ustępować, zrzekać się) give up; odstępować komuś swoje miejsce give up one's seat to sb.4. (= odsprzedawać) sell ( coś komuś sth to sb l. sb sth).5. przest. (= opuszczać, pozostawiać) abandon.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstępować
См. также в других словарях:
odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… … Słownik języka polskiego
rozmyślić się — dk VIa, rozmyślić sięlę się, rozmyślić sięlisz się, rozmyślić sięmyśl się, rozmyślić sięlił się «zmienić zdanie, decyzję po namyśle, odstąpić od zamiaru» Chciał wyjechać, ale się rozmyślił … Słownik języka polskiego
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
zamiar — m IV, D. u, Ms. zamiararze; lm M. y «to, co ktoś zamierza; projekt, plan, intencja zrealizowania czegoś» Ambitny, chwalebny, dziwaczny, godziwy, niezłomny, poważny, skryty, szalony, szlachetny, śmiały, uczciwy, zuchwały zamiar. Życzliwe, wrogie… … Słownik języka polskiego
zaniechać — dk I, zaniechaćam, zaniechaćasz, zaniechaćają, zaniechaćaj, zaniechaćał, zaniechaćany «zaprzestać czegoś, odstąpić od czegoś, zrezygnować z czegoś, dać czemuś spokój» Zaniechać dalszych badań, starań, prób. Zaniechać budowy czegoś. Zaniechać… … Słownik języka polskiego
poniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poniechaćam, poniechaća, poniechaćają, poniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać wykonywać jakąś czynność, zrezygnować z zamiaru; zaniechać czegoś, odstąpić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniechać planu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
